استادان نجاری
ایران صنعت نجاری در ایران سابقه بسیار طولانی دارد ولی از چگونگی پیدایش و گسترش آن اطلاعات دقیقی وجود ندارد. ولی در موزه ها می توان نمونه های بسیاری ازمصنوعات چوبی و ابزار آلات درودگری را در سراسر ایران یافت. دوره با اهمیت اینصنعت با آغاز گسترش ارتباط بین ایران و اروپا و همچنین ورود ابزارهای کامل تر برگرفته از انقلاب صنعتی در اروپا و حتی در چند دهه اخیر انواع برقی آن درودگری را بهکلی متحول ساخت.و نجارانی که به شیوه اروپایی ها انواع مدلهای آنان را مشابهسازی می کردند به نجاران فرنگی کار معروف شدند.ابتدا اشراف و متمولین نمونههایی از مبلمان و دکوراسیون کلاسیکی را برای کاخ ها و خانه های مجلل خود به ایران وارد کردند و بعد از آن مردم عادی با معاشرت با این افراد و بعلاوه فیلمهایخارجی که در سینما می دیدند تشویق به استفاده از مبلمان و به قول ساده تر میز وصندلی شدند. بنابراین این نیاز روز افزون باعث رشد سریع این صنعت شد.و استادانبه نامی پا به عرصه وجود گذاشتند.کار برخی از این اساتید به میمنت وجود چوب های جنگلی شمال ایران دست کمی از نمونه های اروپایی آن نداشت. از این قبیلاساتید می توان از مهدی سینکینام برد. ایشان علاوه بر تبحر درتمامی زمینه های نجاری و کار با انواع ابزار آلات , در زمینه رنگ کاری و رویه کوبی نیز سری در سرها دارد. ایشان جزو اولین کسانی بودند که رنگ لاک الکل را که با دست بوسیله پنبهآغشته شده به چوب زده می شد رابه سیلر کیلر و پلی استر که بصورت اسپری روی چوب پاشیده می شد متحول کردند. همچنین استفاده از فوم و اسفنج و فنر بجای تخم پنبه که باعث سبکی مبلمان شد منصوب کرد. از آثار و تولیدات این استاد درمنازل خیلی از هنر شناسان بجای مانده است. و عمر با افتخار ایشان منوط به تربیتشاگردان بزرگی که نام آنها هم در این صنعت برای همه همکارانشان آشناست, شدهاست. این استاد متولد 1316 و موسس مبلمان پگاه میباشد. امید است با قدر دانی از این قبیل اساتید نام این صنعت با وجود هجوم واردات مصنوعات چوبی از سراسردنیا به ایران همچنان سرافراز باقی بماند. 09125757086خانی
